കാല്‍വരി കുന്നിലെ കാരുണ്യമേ കാവല്‍ വിളക്കാവുക...

കാല്‍വരി കുന്നിലെ കാരുണ്യമേ
കാവല്‍ വിളക്കാവുക
കൂരിരുള്‍ പാതയില്‍ മാനവര്‍ക്കെന്നും നീ
ദീപം കൊളുത്തീടുക...മാര്‍ഗ്ഗം തെളിച്ചീടുക....(2)

മുള്‍മുടി ചൂടി ക്രൂശിതനായി
പാപലോകം പവിത്രമാക്കാന്‍...(2)
നിന്‍റെ അനന്തമാം സ്നേഹതരംഗങ്ങള്‍
എന്നെ നയിക്കുന്ന ദിവ്യശക്തി
നിന്‍റെ വിശുദ്ധമാം വേദവാക്യങ്ങള്‍
എന്‍റെ ആത്മാവിനു മുക്തിയല്ലോ
സ്വീകരിച്ചാലും...എന്നെ സ്വീകരിച്ചാലും....(കാല്‍വരി....)

കാരിരുമ്പാണി താണിറങ്ങുമ്പോള്‍
ക്രൂരരോടും ക്ഷമിച്ചവന്‍ നീ....(2)
നിന്‍റെ ചൈതന്യമേ പ്രാണനാളങ്ങളില്‍
എന്നും ക്ഷമിക്കുന്ന ശ്വാസമല്ലോ...(2)
നിന്‍റെ വിലാപം പ്രപഞ്ചഗോളങ്ങളില്‍
എന്നും മുഴങ്ങുന്ന ദു:ഖരാഗം
സ്വീകരിച്ചാലും...എന്നെ സ്വീകരിച്ചാലും....(കാല്‍വരി....)